José Manuel Leiro Fernández, un dos donos das leiras afectadas, non daba crédito onte ao que viron os seus ollos. Os xabarís esnaquizaron a metade da súa colleita de millo nunha leira que está pegada á súa vivenda, na Rúa do Ripanzo, gardada por dous celosos cans pastor alemán.
Pero non foi a única vez no que vai de tempada. Tres días antes, botaron por terra completamente outra plantación, a 200 metros, non sen antes visitar tamén outra leira de patacas e fincar o dente a varios tubérculos.
José Manuel Leiro fixo todo o posible para espantar a estes animais pero, ata o momento, gañáronlle a partida. «Pechei as leiras con tea metálica... e nada. Tamén lles puxen un transistor con música seguida e estiveron catro ou cinco días sen vir pero, ó ver que non pasaba nada, entraron outra vez na leira e acabaron con todo», comenta, desesperado, este veciño de Galegos.
Este veciño, que cultivou uns 1.000 metros cadrados de millo para a alimentación dos seus porcos e galiñas, afirma estar desesperado coa situación e, a pesar de que as súas plantacións de fabas recibiron tamén o embiste dos corzos, afirma que as desfeitas dos xabarís son moito máis graves que os doutros animais.
José Manuel Leiro achaca esta presenza de xabarís na zona, con vivendas tan próximas, ao paso da autovía a poucos quilómetros.
«A explicación podería ser que antes de que se fixese a autovía, vos xabaríns ían e viñan. Agora quédanse aquí e non vanse», afirma José Manuel Leiro.
Como solución, este veciño propón que a zona, declarada como refuxio de fauna, poida recalificarse de forma que se permitan facer batidas de caza.
«Vos xabaríns trituran todo pero ou peor é que non hai quen párevos, veñen pola rúa e entran na leira. Andan, como quen dei, «como periquito pola súa casa», quéixase.