Volver ao inicio
Inicio Calendario Buscar Contacto

 
MENÚ
Últimas novas
Buscar
Ver arquivo de novas
Ver novas por ano
Revista de prensa
Imprimir esta nova
Estrechando lazos con la escopeta
Tres generaciones de una familia de Oza dos Ríos comparten juntos su afición por la caza menor en los montes del tecor de San Pedro, «o sitio de toda a vida».
| Toni Silva · 22/11/2009
Aunque crea que está leyendo un reportaje sobre caza, la verdadera historia de estos tres hombres de Oza dos Ríos no es otra que la de la excelente convivencia familiar con una afición común. «A de saír ao monte cos cans; logo o de cazar ou non é secundario», coinciden.

Hoy domingo volverán a salir con sus escopetas. Mariano, su yerno Suso, el hijo de este, Javier, y un cuarto cazador, Luis Vilariño, «veciño de toda a vida e amigo de confianza». Juntos forman la cuadrilla que ellos llaman «Mosteiro e familia». Porque Mosteiro es el patriarca, el que tiene los galones. «Se lle tiran a un coello e non lle dan, polo menos divírtense», sentencia. Precisamente hace una semana su yerno Suso reconoce que falló al disparar a una de estas piezas, «pero logo torceu cara a Mosteiro e el si que o rematou, é un fenómeno».

Lo suyo es la caza menor. Si acaso el más veterano probó en sus inicios alguna batida de jabalí. «Pero na caza maior hai que camiñar moito. En cambio, cando vas ao coello xa podes descansar mentres os cans fan o seu traballo nos matorrais», explica Mosteiro, carpintero nacido en 1930. Su afición a la caza pudo cumplirse gracias a su madre. «Aos 18 anos precisaba que ela me asinase un papel no que se facía responsable do que puidera pasar», recuerda.

Los cuatro se reconocen fieles devotos a San Pedro, pero no es una cuestión religiosa. «É que o noso coto é o de San Pedro de Oza, e non nos gusta cazar noutros sitios», dice Suso entre risas. Asegura que él es el peor tirador de la familia. «De feito, todos os coellos veñen xunto a min porque saben que non lles atino; vanme chamar o ecoloxista», añade.

Su hijo Javier reside en Arteixo, donde trabaja como comercial de una empresa navarra. Pero no perdona un fin de semana de visita a Oza, especialmente en temporada de caza. «Eu tiña que ser cazador, non había outra, os meus dos avós o foron, o meu pai...», dice. Pero en la familia hay un sector crítico. Se llama Susi y es la hermana de Javier. «Di que matamos animais inocentes, pero a nosa caza non é dañina, senón familiar». Y tan familiar.


Federación Galega de Caza  
Estadio Vero Boquete de San Lázaro, Porta 12 - 15707 Santiago de Compostela (A Coruña)  
Tlf: 981 562 777 / Fax: 981 562 779 / federacion @ federaciongalegadecaza.com 
Aviso legal | Política de privacidade | RSS | Mapa da web         © Federación Galega de Caza