Volver ao inicio
Inicio Calendario Buscar Contacto

 
MENÚ
Últimas novas
Buscar
Ver arquivo de novas
Ver novas por ano
Revista de prensa
Imprimir esta nova
Un tecor de Ribadeo e outro de Trabada pagarán os danos do xabaril en milleirais
O xulgado de instrución número 1 de Mondoñedo condenou aos colectivos organizadores de terreos cinexéticos (tecor) do Faisán de Ribadeo e San Fernando de Trabada a indemnizar a un gandeiro con 4.200 euros polos danos causados por xabarís dos cotos de caza nos seus milleirais en dúas ocasións no ano 2010
| Pablo Villapol · 21/5/2011
A sentenza da xuíza Hortensia Bouso Darriba considera probado que os danos foron causados por eses animais salvaxes a instancias dunha serie de informes elaborados por técnicos da Xunta de Galicia e ademais estima no seu fallo que os responsables dos dous tecores non adoptaron medidas para evitar que ditos danos producísense. A sentenza non condena aos cazadores en costas e aínda non é firme, xa que se pode recorrer no prazo de cinco días.

A gandería denunciante desta situación foi Cabarqués SAT Número 1025 Xuga, que expuxo que os danos concorridos por mor dos xabarís déronse en cinco leiras que ou ben eran directamente da súa propiedade ou tiña arrendadas para cultivar millo. Os primeiros danos nelas, todas no municipio de Trabada e en terreos do tecor San Fernando, producíronse entre os días 1 e 15 de xuño de 2010, en lugares que acababan de ser sementados. A seguinte onda de danos produciuse o 13 de outubro de 2010, coincidindo xa co período de recolección da colleita de millo, neste caso xa só nunha leira denominada A Granda, situada no concello de Ribadeo e situada no tecor O Faisán.

Sen protección

Na parte correspondente aos fundamentos xurídicos, a xuíza que ditou a sentenza expón que se debe condenar aos responsables dos dous tecor a pagar esa cantidade de diñeiro porque considera que os seus responsables «non actuaron diligentemente á hora de realizar os controis sobre as especies susceptibles de captura». Engade que eses controis non se deben entender como controis reprodutivos, «senón como controis físicos, isto é, colocación de pastores mecánicos, utilización de repelentes ou ben outros elementos disuasorios a fin de evitar a produción de ataques de xabarís a zonas de cultivo nunha zona caracterizada pola abundancia de exemplares desta especie».

Ademais, apunta que existe xurisprudencia sobre este asunto, e concretamente cita ao Tribunal Superior de Xusticia de Galicia que cando avalía o aproveitamento da caza expón que «quen se aproveita desta, debe responder os danos que cause», fóra de cando se producen accidentes de tráfico.

O avogado da gandería demandante, José Manuel Oliveros, da empresa 3A Consultores de Burela, explica que a exposición da xuíza é moi clara e que nela queda perfectamente demostrado que os cazadores teñen o dereito de exercer a caza «pero tampouco poden desentenderse dos seus deberes de atender para que eses animais non causen despois danos en terreos, neste caso de cultivo».

José Manuel Oliveros sinala tamén que se demostrou que os danos non se produciron polas riadas, como sostivera a defensa dos cazadores.

En canto aos afectados pola sentenza, os cazadores, o responsable do tecor O Faisán, Antonio Valea, explicou que non teñen claro se van presentar un recurso «porque contabamos con que se nos condenase a pagar, pero unha cantidade máis pequena, pola que non merecería a pena percorrer, pero ó ter que pagar máis de 4.000 euros de forma conxunta e solidaria, iso xa é un diñeiro, así que a ver que facemos». Convocarán unha reunión para tratar este asunto entre os cazadores.

Valea considera inxusto que se trate aos cazadores deste xeito porque recorda que eles son os primeiros que se preocupan por repoboar algunhas especies como perdices ou faisanes, que non causan ningún tipo de problema e ademais axúdase á súa recuperación.

Con todo, explica que no caso dos xabarís ou os corzos, especies ambas moi abundantes nesta zona, eles nunca fixeron nada por influír en que o seu número se disparase ata a cantidade que existe actualmente, polo que non comprenden a razón pola cal se lles trata de demonizar dese modo e de facerlles cargar coas consecuencias.

Ademais, indica que o incremento do número de exemplares desas especies está aínda por aclarar e asegura que os propios cazadores tampouco teñen claro como se expandiron tan rapidamente nos últimos anos.

Neste caso, a xuíza considera probado que os danos dos xabarís afectaron a superficies sementadas moi importantes, concretamente a 17.800 metros cadrados nunha leira, 5.000 noutra, 4.320, 3.609, 3,500 e 934 metros cadrados en cada unha dos restantes.

A pesar da sentenza, a xuíza recoñece que o caso «presentaba serias dúbidas, tanto de feito como de dereito», polo que non impuxo a condena en costas.

Un problema moi común que case nunca acaba por levar aos xulgados

O avogado José Manuel Oliveros explica que as desfeitas de animais salvaxes en leiras de sementado son moi habituais, pero engade que de cando en cando acaban nos xulgados por distintas razóns. Unha, comenta, «é que o noso propio carácter lévanos a deixalo correr pensando nese temor a ir a xuízo ou a denunciar algo, pero tamén por ese outro convencemento, case sempre erróneo, de que non se vai a arranxar nada». Ademais, indica que hai unha gran cantidade de animais salvaxes que causan estes problemas.


Federación Galega de Caza  
Estadio Vero Boquete de San Lázaro, Porta 12 - 15707 Santiago de Compostela (A Coruña)  
Tlf: 981 562 777 / Fax: 981 562 779 / federacion @ federaciongalegadecaza.com 
Aviso legal | Política de privacidade | RSS | Mapa da web         © Federación Galega de Caza